Εσύ τι ελαττώματα έχεις;

   Σε μια κοινωνία προοδευτικά συντηρητική που προβάλει καθημερινά τον καλύτερο της εαυτό, την τελειότητα του κόσμου της και της ζωής του, εσύ τι ελαττώματα έχεις;

Εάν η ερώτηση σε διχάζει και νιώθεις άβολα είναι εν μέρη λογικό καθώς όλοι είμαστε πάσχοντες των δεινών του σήμερα που μας αναγκάζουν να νιώθουμε έτσι. 

   Ένα εκ των δύο η παραπληροφόρηση από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που προβάλουν τις ζωές των ανθρώπων σαν παραμύθι, σαν κάτι ψεύτικο και άπιαστο. Γυναίκες χωρίς ψεγάδια, αδύνατες, ψηλές, χαρούμενες, να απολαμβάνουν το ποτό τους σε όμορφα μέρη και παραλίες και άντρες όμορφους, γυμνασμένους να προωθούν έναν υγιεινό τρόπο ζωής κάνοντας ταξίδια και χόμπι που λατρεύουν.

   Και δεύτερο, η άγνοια νομίζοντας ότι αυτή είναι η πραγματικότητα. Υπάρχει δόση αλήθειας σε τέτοιου είδους lifestyles όμως η πλήρης εικόνα διαφέρει κατά πολύ από το επιμέρους που εμείς βλέπουμε.

   Είμαστε ανθρώποι. Το πιο τέλεια ατελές είδος. Όσο και να προσπαθούμε να αποδείξουμε το αντίθετο είμαστε γεμάτοι ανασφάλειες, ουλές και μουτζούρες. Έστω όμως ότι για μια μέρα παρουσιάζαμε όλοι τον εαυτό μας ατόφιο και αυθεντικό, βγάζοντας προς τα έξω όλα όσα κρύβουμε μέσα μας γιατί φοβόμαστε μην εκτεθούμε, πόσο διαφορετικά θα προσεγγίζαμε την αλήθεια; Μάθαμε να ντρεπόμαστε να πούμε τα στραβά μας επειδή αυτό θα μας έκανε να νιώθουμε ευάλωτοι και σαν αποτέλεσμα τις περισσότερες φορές δεν τα αναγνωρίζουμε καν.

   Σκέφτηκες ποτέ ότι οι ατέλειες μας διαμορφώνουν; Τα ελαττώματα μας προσδίδουν την μοναδικότητα της ζωής μας. Η τελειότητα δεν υπάρχει. Δεν υπάρχει πουθενά γύρω μας. Όλα είναι μια βιτρίνα, ένα φαίνεσθαι. Πως βλέπεις μια ψεύτικη κούκλα με ένα υπέροχο συνολάκι στη βιτρίνα ενός μαγαζιού και το φαντάζεσαι πάνω σου αλλά όταν τελικά το δοκιμάζεις δεν σου εφαρμόζει σωστά ούτε σε κολακεύει, έτσι ακριβώς και η ζωή μας. Μπορεί να πλασάρεται ιδανική και ζηλευτή αλλά στο τέλος της ημέρας δεν αντικατοπτρίζει το είναι μας. Σε κάθε σπίτι υπάρχουν μυστικά και δυσκολίες. Προβλήματα οικογενειακά, προσωπικά, προβλήματα υγείας και οικονομικά, προβλήματα στον χαρακτήρα μας γενικά. Χωρίς τις ταμπέλες και τους καθωσπρεπισμούς θα ήμασταν απαλλαγμένοι από ότι μας κρατάει πίσω. Ότι θεωρούμε ότι μας ντροπιάζει θα γινόταν ορόσημο της ζωής μας και  καθρέφτης των ανθρώπων γύρω μας. Ανθρώπων που περνάνε τα ίδια και χειρότερα από μας και αντί για έναν ατελείωτο αγώνα πινκ πονκ για το ποιος είναι αψεγάδιαστος, θα παραδεχόμασταν τα ψεγάδια μας και θα τα φωνάζαμε περήφανα. Η ήττα του φόβου της λογοκρισίας είναι η λύση στην αντιμετώπιση της άγνοιας και της άρνησης. 

    Είναι στη φύση μας βλέπεις να κρίνουμε αλλά όταν έρθει η ώρα να κριθούμε κατεβάζουμε ρολά και γεμίζουμε ασπίδες. Ποιο το νοημα; Το ίδιο δεν είμαστε; Και γω με τη σειρά μου το ίδιο είμαι. Δεν είμαι πλούσια, δεν είχα ποτέ πολλά λεφτά και ούτε κάποια σχολή τελείωσα γιατί τα παράτησα. Έτσι μια ζωή παλεύω με δουλειές και μεροκάματα. Δεν έχω καθόλου υπομονή και εχω και γω τα κόμπλεξ μου κυρίως μετά τη γέννα του υπέροχου μωρού μου βλέπω το σώμα μου διαφορετικά, με λιγότερη αυτοπεποίθηση. Έχω φοβίες. Φοβάμαι τα γεράματα και τη μοναξιά. Είμαι η μόνη; ΌΧΙ. Είμαι όλοι οι άνθρωποι.

   Δεν πειράζει να μην είσαι καλά. Δεν πειράζει να έχεις εγωισμό, γκρίνια, κόμπλεξ, άμυνες. Γνώρισε τα, αποδέξου τα και άλλαξε ότι θαρρείς σε επηρεάζει αρνητικά μέσα σου αλλιώς κουλάντρισέ τα και ζήσε με αυτά. Μη θυμώνεις με όσους λένε την αλήθεια τους για το πρόσωπό σου, ούτε να πιάνεσαι από υπερβολές για να συγκρίνεις τη ζωή σου με τις ζωές των άλλων. Όλοι είμαστε μοναδικοί.

   Εσύ λοιπόν, τι ελαττώματα έχεις;